شوخی، «شوخی سال» بود :قلعه نویی و پرسپولیس !!

امیر همیشه از مینیسک و رباط و زانوهایی می‌گوید که برای استقلال داده. او همواره از سال‌هایی می‌گوید که در دسته سه برای استقلال بازی کرده و به‌خاطر هواداران و استقلال قید بهترین پیشنهادها را زده است. درست یا غلط امیر همیشه این حرف‌ها را زده اما حالا چطور می‌شود او به پرسپولیس برود؟ اصلاً چطور می‌شود هواداران پرسپولیس امیر را به‌عنوان سرمربی تیمشان بپذیرند؟ شاید بگویید شاهرخ بیانی و احمدرضا عابدزاده هم در اوج محبوبیت به پرسپولیس رفتند و اتفاقاً آنجا هم موفق بودند اما حکایت آنها و حتی حکایت ذوالفقارنسب پرسپولیسی که سال 71 سرمربی استقلال شد خیلی با قضیه قلعه‌نویی فرق می‌کند. امیر موفق‌ترین مربی 30 سال اخیر استقلال و بهترین مربی لیگ‌برتر است. او اخلاق خاصی دارد و حتی اگر خودش بخواهد نمی‌تواند به پرسپولیس برود. رویانیان هم اگر پیشنهادی به او داده (البته اگر) طبعاً خیلی چیزها را نمی‌داند و شاید هم به شوخی حرفی زده که...

***

روزی امیر قلعه‌نویی به نگارنده می‌گفت: «جوان‌تر که بودیم یک روز علی‌آقا (پروین) گفت: بچه(!) پاشو بیا پرسپولیس! اما من به منصورخان (پورحیدری) قول داده بودم که به استقلال بروم. حتی منصورخان سه‌دانگ مغازه‌اش در خیابان شهیدبهشتی را فروخت تا پول خرید مرا جور کند. او خیلی بر گردن من حق دارد و من هم همواره از ایشان به نیکی یاد کرده‌ام.» قلعه‌نویی چه بخواهد و چه نخواهد جزو بزرگان استقلال است و رفتنش به پرسپولیس حتی با پیشنهاد هفت میلیاردی! (برای سه سال) شوخی سال است. پرسپولیس بهتر است با امثال دایی به کارش ادامه دهد و البته از او حمایت کند. دایی شاید از نظر فنی هنوز کار داشته باشد اما کاریزمای لازم را برای نیمکت پرسپولیس دارد. امیر قلعه‌نویی هم بیشتر از هر تیمی به درد استقلال می‌خورد و اساساً هیچ‌جا – حتی تیم‌ملی – برای او استقلال نمی‌شود پس بهتر است دوستان رسانه‌ای بی‌خیال این موضوع شوند و بدانند که حضور قلعه‌نویی در پرسپولیس چیزی شبیه حضور علی دایی در استقلال است!